” Bir insan bir hayvanı kafese tıktığında, o hayvanın sahipliğini üstlenmiş olur. Ama hayvan bir bireydir, ona sahip olunamaz. Bir insan bir bireye sahip olmaya çalıştığında, bu birey ister başka bir insan, hayvan, hatta ağaç olsun, doğal olmayan bu hareketinin ruhsal sonuçlarına katlanmak zorunda kalır. Vahşi hayvanların sergilendiği bir mekanı ya da bir hayvanat bahçesini ziyaret edenleri; geri zekalıca davranmalarını, nasıl sırıttıklarını, gülmekten kırılmalarını, nasıl tacizde bulunduklarını, eğlendirilmeyi talep etmelerini, hayvanlara sataşmalarını seyrettin mi hiç? Kafese kapatılmış hayvan, tıpkı aşırı alkol gibi, insanı en müptezel boyutlarına indirger. Ve hapishane ya da hastane sakinlerini incelerken sadece bir parça daha edepli davranır insan. İnsan ya da başka bir şey olsun, özgürlüğü kısıtlanımış bir yaratık aşağılanmıştır. Kafese koyulanların bekçileri de – hatta kafestekileri seyredenler de- aşağılanmıştır; bunlar bilinç altında suçluluk, korku ve nefret karışımı bir duygu besler. Kafes iki yönlü bir aşağılamadır. Yaşayan bir varlıkla özgürlüğü arasında duran somut ya da soyut herhangi bir engel, muhatabı olan herkesin akıl sağlığını tehdit eden bulaşıcı bir sapkınlıktır.”
Amanda
Dur Bir Mola Ver – Tom Robbins
sumrancan.wordpress.com 